شعر يا قرآن

سعد خفاف مي گويد:

دوستم «زاذان» را ديدم که بسيار قرآن مي خواند، و آيات الهي را خوب و زيبا تلاوت مي کرد،

از او پرسيدم:

قرآن را چگونه و در نزد چه کسي ياد گرفته اي؟

پاسخ داد:

من شعر زياد مي خواندم، روزي حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام از کنار من گذشت و ديد که اشعار زياد مي خوانم به من فرمود:

اي زاذان، چرا به جاي شعر، قرآن نمي خواني؟

گفتم:

قرآن را به قدر نماز مي دانم.

حضرت مرا نزد خود طلبيد، چيزي در گوش من زمزمه کرد که نفهميدم، از آن پس حافظ قرآن شدم، و همواره قرآن مي خوانم.

سعد خفاف مي گويد:

ماجراي او را براي امام صادق عليه السلام نقل کردم، فرمود راست مي گويد.[1] .

از اين رهنمود امام علي عليه السلام درس مي گيريم، افرادي که داراي حافظه خوب وقوي هستند، براي حفظ قرآن تلاش کنند، که داراي همه گونه معارف بلند و ارزشمند است.

---

1. عيون المعجزات، و کتاب الخرايج، و خلاصة الاخبار ص 274.