نفي خشونت و خودكامگي















نفي خشونت و خودکامگي



امام(ع) در بسياري از بياناتشان، از جمله خطبه 214، استبداد، خودکامگي و خشونت کارگزاران نظام سياسي را با مردم، به شدت نهي کرده و مراوده ملاطفت آميز و عادلانه را توصيه مي نمايد. حضرتش در حکمت 342 يکي از نشانه هاي ظلم را اِعمال تغلب به زيردست مي شمارد و چيرگي فرد نسبت به فرودستان را از نشانه هاي ستمگري مي داند.[1] امام(ع) در نامه خويش به مالک، هر گونه جباريت و خودبزرگ بيني و استکبار حاکم را نهي کرده و مستوجب خواري مي شمارد.[2] .








  1. همان، حکمت 342، ص251.
  2. همان، نامه 53، ص988.