دستورالعمل امام به قيس
سِر الي مصر فقد وليّتکها، و اخرج الي رحلک، و اجمع اليک ثقاتک و مَن أحببت أن يصحَبک حتي تأتيها و معک جند، فان ذلک أرعب لعدوّک و أعزّ لوليّک، فاذا أنت قدمتَها إن شاء اللَّه فاحسِن إلي المحسن، و اشتدّ علي المريب، و ارفُق بالعامة و الخاصة، فإنّ الرفق يُمنٌ؛ اي قيس، به سوي مصر حرکت کن که تو را به ولايت آن جا مأمور کردم، اينک به خارج مدينه نزد ياران و نزديکانت برو و افراد مورد اعتماد و کساني را که دوست مي داري همراهت باشند، با خود ببر تا هنگام ورود به مصر با لشکر و جمعيتي وارد شوي زيرا چنين حرکتي براي دشمنانت ترسناک تر و براي دوستانت عزت آفرين تر است. به خواست خداوند هرگاه وارد مصر شدي، به نيکان نيکي کن و به افراد مشکوک و مظنون که قصد آشوبگري دارند، سخت گير باش و با عموم مردم هم مهربان باش، زيرا نرمي و مدارا فرخنده و مبارک است. قيس در جواب امام عرض کرد: يا اميرالمومنين، خداوند شما را رحمت کند، آنچه فرمودي، فهميدم؛ اما لشکر و نيروها را من ترجيح مي دهم در خدمت شما بمانند که به هنگام نياز در دسترس شما باشند و آماده نبرد شوند و من خود به همراه افراد خانواده ام به مصر مي روم، اما آنچه در مورد خوش رفتاري با مردم و مدارا با خلايق سفارش فرمودي، آويزه گوش قرار مي دهم و از خداوند هم در اين باره ياري مي جويم.
پس از آن که عثمان به خاطر بدعت ها و ستم هايش به دست مسلمانان هلاک شد و مردم علي عليه السلام را به خلافت برگزيدند، امام عليه السلام قيس بن سعد را به حکومت مصر برگزيد[1] و به هنگام اعزام او به مصر چنين فرمود: