شريح و تکذيب شهادت عليه حجر بن عدي
«مطلع شدم که زياد بن سميه از قول من شهادت نامه اي مبني بر کفر و ارتداد، و شورش و طغيان حجر بن عدي، براي تو ارسال داشته است. اما من به عکس آنچه که به تو ابلاغ شده است، شهادت مي دهم که حجر بن عدي از نمازگزاران است، او زکات مي پردازد و حج و عمره را در حياتش پايدار ساخته است، او همگان را به معارف و مکارم اخلاقي فرا مي خواند و آنان را از پليدي ها و خصلت هاي شيطاني باز مي دارد. بنا بر اين ريختن خون او و يا مصادره و ضبط اموالش بر تو و بر هر مسلماني حرام خواهد بود، حال ديگر خود داني، او را مي کشي، يا آزاد مي گذاري. شريح پس از تنظيم اين نامه ابتدا آن را به دست وائل بن حجر حضرمي يکي از مأموران مراقب حجر بن عدي و يارانش سپرد، و از او خواست هنگام ورود به دمشق و ديدار با معاويه، نامه را به او تسليم نمايد. هنگامي که وائل وارد شام شد و خبر آوردن حجر و يارانش را به معاويه داد، نامه شريح را نيز به دست معاويه داد. معاويه چون آن را خواند و مضمونش را فهميد، به اطرافيان خود گفت: اين مرد - شريح بن هاني - از شهادت خود برگشته و خود را از جمع شاهدان کفر و فسق حجر بن عدي خارج ساخته است.[2] .
يکي از مشايخ بزرگي که ادعاي کفر و ارتداد حجر و يارانش را به وي نسبت داده بودند،[1] شريح بن هاني همداني بود، شريح پس از اطلاع از اين حيله شيطنت آميز، در کمال شهامت و بي باکي آن را تکذيب نمود و طي نامه اي با مضمون زير براي معاويه ارسال نمود.