عبداللَّه بن حارث بن نوفل
عبداللَّه همواره از دوستداران و شيعيان اميرالمؤمنين عليه السلام و خاندان رسالت بوده است، اگر چه در کتاب هاي تاريخ نامي از وي در زمره جنگ جويان زمان حضرت علي عليه السلام مثل جمل يا صفين و نهروان ذکر نشده است؛ اما اخبار و احاديثي از اميرالمؤمنين عليه السلام و امام حسن عليه السلام نقل کرده است که نمونه اي از آن را ذکر مي کنيم: ابن ابي الحديد در ذيل خطبه 37 از نهج البلاغه فصلي درباره آگاهي اميرالمؤمنين عليه السلام به امور غيبي مطرح کرده، از جمله عبداللَّه به حارث نقل مي کند که: اميرالمؤمنين عليه السلام بالاي منبر فرمود: هيچ کس به حد بلوغ نرسيده است مگر اين که خداوند درباره او آيه اي نازل کرده است، مردي که نسبت به او بغض و کينه داشت از جا برخاست. و گفت: آيا خداوند درباره تو چيزي از قرآن نازل کرده است؟ مردم که متوجه شدند او قصد اهانت به حضرت داشته خواستند او را بزنند، اما حضرت فرمود: از او دست برداريد. سپس به او گفت: آيا سوره هود را خوانده اي؟ گفت: آري، سپس حضرت اين آيه از آن سوره را خواند: «أفمن کان علي بَيِّنَةٍ مِن ربِّه و يَتلُوهُ شاهِدٌ مِنه؛[2] آيا آن کسي که بر دليل روشني از پروردگار خود است و گواهي صادقي همراه اوست». وقتي اين آيه را خواند فرمود: اي مرد، آن کسي که بر دليل روشني از پروردگار خود بود، حضرت محمّد صلي الله عليه و آله است، و آن گواه صادق که همراه اوست، من هستم.[3] . از اخبار غيبي ديگري که عبداللَّه به حارث نقل مي کند اين داستان است که مي گويد: من به روزگار حکومت عمر يا عثمان، همراه علي بن ابي طالب عليه السلام براي انجام عمره به مکه رفتيم، او به خانه خواهر خود ام هاني دختر ابوطالب رفت و چون اعمال عمره خود را انجام داد تني چند از عراقيان به نزد حضرتش آمدند و گفتند: اي اباالحسن، ما نزد تو آمده ايم تا از موضوعي بپرسيم و پاسخ آن را از شما بشنويم. فرمود: چنين گمان مي کنم که مي خواهي از مغيره بپرسيد که گفته است که او آخرين کسي بوده که با پيکر مطهر پيامبر خدا صلي الله عليه و آله در ميان قبر تجديد عهده کرده است! گفتند: آري، آمده ايم همين موضوع را از شما سؤال کنيم. حضرت فرمود: مغيره دروغ گفته است؛ زيرا آخرين کسي که با پيکر مطهر پيامبر صلي الله عليه و آله در قبر تجديد عهد کرده است، قثم بن عباس است که پس از همه ما از ميان قبر مطهر حضرت بيرون آمده است.[4] .
عبداللَّه بن حارث از فرزندان عبدالمطلب و از اصحابِ اميرمؤمنان عليه السلام بود.[1] .