لا شرف مع سوء الادب[1]
(نيست بزرگي با بدي ادب.)[2] . معني اين کلمه به تازي: علو الرتب لا ينال الا بحسن الادب. معني اين کلمه به پارسي: هر که بي ادب باشد از بزرگي محروم ماند، و به درجه اشراف و اکابر و اعيان و اماثل[3] نرسد.[4] . بي ادب مرد کي شود مهتر باادب باش تا بزرگ شوي O الاعجاز /28، شرح غرر و درر: ش 10530، المناقب /375.
.
گرچه او را جلالت[5] نسب است
که بزرگي نتيجه ادب است