بشر مال البخيل بحادث او وارث
معني اين کلمه به تازي: مال البخيل لا يصرف في طرق الخيرات و وجوه المبرات، فيکون معرضا[3] لحادث يصطلمه، او لوارث يلتقمه. معني اين کلمه به پارسي: خواسته بخيل يا در آفت روزگار تلف گردد، يا به دست ميراث خوار افتد، از بهر آن که بخيل را دل ندهد که مال خويش را خوش بخورد، يا در وجه خيرات و طريق مبرات[4] بکار برد هر که را مال هست و خوردن نيست يا به تاراج حادثات دهد O الاعجاز /28، المناقب /375.
(بشارت ده مال[1] بخيل را به آفتي از روزگار يا به[2] ميراث خواري.)
او از آن مال بهره کي دارد
يا به ميراث خوار بگذارد