اولين فتح به دست امام حسين
جنگ صفين از جنگ هاي بزرگي است که در زمان خلافت علي (عليه السلام) در سال 36 تا 38 هجري بين سپاه علي (عليه السلام) با سپاه معاويه، در سرزمين صفين (نواحي شام) واقع شد. نخستين کاري که معاويه انجام داد اين بود که گفت: چون عثمان را تشنه کشتند، آب را به روي سپاه علي (عليه السلام) ببنديد، همان دستور انجام شد و سپاه معاويه مرکز آب را گرفتند اين موضوع باعث شد که آب به سپاه علي (عليه السلام) نرسيد و تمام شد و تشنگي بر سپاهيان چيره گشت. مي نويسند: چندين گردان سواره نظام، از سوي علي (عليه السلام) به سوي آن مرکز رفتند تا آب را بگشايند ولي موفق نشدند و بازگشتند. در اين وقت امام حسين (عليه السلام) که 33 سال داشت پدر را اندوهگين يافت و نزد پدر رفت و اجازه خواست که خود همراه جمعي به ميدان برود. امام علي (عليه السلام) اجازه داد آن بزرگوار همراه جمعي از سواران به سوي قرارگاه ابو ايوب که محافظين آن بودند روانه شدند، آنگاه آنچنان عرصه را بر او تنگ کردند، که ابو ايوب و همراهانش، ناگزير گريختند و شريعه آب بدست امام حسين (عليه السلام) و همراهانش افتاد و بعد آن حضرت نزد پدر آمد و جريان را به عرض رساند و اين نخستين فتحي بود که در جنگ صفين انجام گرفت.[1] .