علي و يتيمان
(نقل شده پير مردان عصر علي (عليه السلام) وقتي اين گونه عواطف امام گونه، را از آن حضرت مشاهده مي کردند به حسرت مي گفتند: اي کاش ما نيز بچه يتيمي بوديم تا حضرت با دستان مبارک خود عسل در دهان ما نيز مي گذاشت).
حبيب بن ابي ثابت مي گويد: روزي مقداري عسل به بيت المال آوردند حضرت علي (عليه السلام) دستور داد يتيمان را حاضر کردند موقعي که عسل را بين نيازمندان تقسيم مي فرمود: خود شخصا به دهان يتيمان عسل مي گذارد. بعضي گفتند: اي اميرمؤ منان اين عمل براي چيست؟ حضرت فرمود: امام پدر يتيمان است. عسل به دهان يتيم مي گذارم و به جاي پدران از دست رفته آنها، عطوفت پدري مي کنم.[1] .