شمشسير بجاي فحش











شمشسير بجاي فحش



حجر بن عدي و عمرو بن حمق دو يار از ياران با وفاي امام علي (عليه السلام) بودند. امام شنيد که آنها از پيروان معاويه بيزاري مي جويند و به آنها ناسزا مي گويند. امام براي آنها پيغام فرستاد که ناسزا گويي نکنيد.

حجر و عمرو بن حمق به حضور امام آمدند و عرض کردند: آيا ما بر حق نيستيم؟

[صفحه 354]

امام فرمود: آري ما بر حقيم. آنها عرض کردند: آيا پيروان معاويه بر طريق باطل نيستند. امام فرمود: آري آنها بر باطل هستند.

آنها عرض کردند: پس چرا ما را از بيزاري جستن و ناسزا گفتن به آنها نهي مي فرمايي؟!

امام فرمود: من دوست ندارم شما ناسزاگو و لعن کننده باشيد و فحش و بيزاري بجوييد، ولي اگر بديها و کارهاي زشت، دشمن را افشاء کنيد و بر شمريد، استوارتر در گفتار، و رساتر در عذر است.

بجاي فحش و ناسزاگويي بگوييد: خداوندا، خونهاي ما و آنها را حفظ کن و بين ما و آنها صلح (صحيح) برقرار فرما و آنها را از گمراهي، هدايت کن، تا حق براي جاهلان شناخته شود، و چنين روشي نزد من بهتر است و براي شما نيز خير و سعادت است.

حجر و عمرو هر دو عرض کردند: بسيار خوب به نصيحت تو گوش د مي کنيم و آن را بکار مي بنديم[1] .



صفحه 354.





  1. شرح نهج البلاغه خويي، ج 13، ص 94.