چشم خدا ديده و دست خدا زده











چشم خدا ديده و دست خدا زده



روزي امام علي (عليه السلام) در اطراف کعبه مشغول طواف بود در اين هنگام مردي در حال طواف به زن نامحرمي نگاه کرد. امام علي (عليه السلام) چشم چراني اين مرد را ديد. لذا بعد از طواف آن مرد را به حضور خود طلبيد و به عنوان تاءديب چند سيلي به صورت او زد. آن مرد در حالي که صورتش را با دستش گرفته بود با آه و ناله به عنوان شکايت نزد عمر بن خطاب رفت و چنين شکايت کرد: اي امير مسلمانان! علي (عليه السلام) به صورتم زده بايد قصاص شود چرا مرا زده است... عمر، علي (عليه السلام) را خواست و سؤ ال کرد، يا اباالحسن (عليه السلام) به اين مرد سيلي زده اي؟ حضرت فرمود: در طواف ديدم اين شخص چشم چراني مي کند و به زن نامحرم نگاه مي کند. عمر به آن مرد گفت: (قد راءي عين الله و ضرب يدالله يعني: چشم خدا ديده و دست خدا زده است) و با اين تعبير چشم چران را محکوم کرد.[1] .

[صفحه 326]



صفحه 326.





  1. حکايتهاي شنيدني، ص 59.