برتري از آن ماست











برتري از آن ماست



عصر خلافت عثمان بود، جمعيتي از مهاجران و انصار که تعدادشان بيشتر از دويست نفر بود در مسجد پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم جمع شده بودند و گروه گروه با يکديگر مناظره مي کردند. گروهي در شاءن علم و تقوا سخن مي گفتند و از برتري قريش و سوابق درخشان آنها و گفتاري که رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در فضائل آنها فرموده بود سخن مي گفتند، و هر گروهي افتخارات دودمان خود را بر مي شمرد. در ميان افرادي از مهاجران مانند علي (عليه السلام) سعد وقاص و عبدالرحمن عوف، طلحه و زبير، مقداد، هاشم بن عتبه، عبدالله بن عمر، امام حسن و امام حسين (عليه السلام)، ابن عباس، محمد بن ابوبکر، عبدالله بن جعفر بودند و از انصار نيز تعدادي حضور داشتند. اين بحث در بين آنها از بامداد تا ظهر ادامه يافت در حالي که عثمان در خانه خود به سر مي برد اين در حالي بود که علي (عليه السلام) و بستگانش سکوت کرده بودند. در اين هنگام جمعيت متوجه امام علي (عليه السلام) شدند و عرض کردند، يا علي (عليه السلام) شما چرا سخن نمي گوييد؟ در اين هنگام امام علي (عليه السلام) فرمود: هر دو گروه شما، از مهاجران و انصار هر کدام از مقام و شاءن خود (براي شايستگي به مقام رهبري) سخن گفتيد ولي من از هر دو گروه شما مي پرسم: خداوند به خاطر چه اين افتخار و برتري را به شما عطا کرد؟ مهاجران و انصار گفتند: به خاطر محمد صلي الله عليه و آله و سلم و خاندان

[صفحه 323]

او به ما امتياز بخشيد. امام علي (عليه السلام) فرمود: راست گفتيد آيا نمي دانيد علت وصول شما به اين سعادت دنيا و آخرت تنها به خاطر ما خاندان نبوت بوده است؟... سپس علي (عليه السلام) پاره اي از فضائل خود را بر

شمرد و حاضران را قسم داد که آيا چنين است و حاضران اعتراف نمودند که رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در شاءن علي (عليه السلام) آن فضائل را فرموده است از جمله فرمود: شما را به خدا سوگند مي دهم که هر کس از شما سخن پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم را درباره خلافت من شنيده است برخيزد و گواهي دهد در اين هنگام افرادي مانند سلمان، ابوذر، مقداد، عمار، زيدبن ارقم و براء بن عازب برخاستند و گفتند: ما گواهي مي دهيم که سخن پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم را به خاطر سپرده ايم که رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: خداوند به من فرمان داده تا امام شما و جانشين خودم و وصي و عهده دار کارهاي من بعد از خودم را که خداوند اطاعت از او را بر مؤ منان واجب نموده را نصب کنم... اي مردم امام و مولا و راهنماي شما بعد از من برادرم علي (عليه السلام) است.[1] .



صفحه 323.





  1. الغدير، ج 1، ص 163 تا 166. 0