حفظ نسل رسول الله
آن گه حضرت مي فرمايد: فانني انفس بهذين (يعني الحسن و الحسين عيلهما السلام) علي الموت زيرا من اين دو تن (حسن و حسين) را خيلي دوست دارم. حيف است که اينها بميرند. من به مرگ اينان بخل مي ورزم. جان اين دو تن براي من بسيار نفيس است. آن گاه حضرت دليلش را ذکر مي کنند. مي فرمايد: لئلا ينقطع بهما نسل رسول الله براي اين که مي خواهم نسل پيامبر قطع نشود، به اين دليل امام حسن و امام حسين را بيش از ديگران دوست دارم. از يک سو وظيفه دارم که بين فرزند خود و فرزند ديگران فرقي نگذارم، (بلکه در مواقع کار و تلاش و زحمت، اول فرزندان خودم را بفرستم) و از سوي ديگر بايد سفارش پيامبر را اطاعت کرده باشم. زيرا دين پيامبر، پس از من بايد توسط اين دو جوان تبيين گردد. بنابراين دوست داشتن اين دو جوان به خاطر محبت پدر و فرزندي نيست (زيرا حضرت، فرزندان ديگر هم داشتند اما اين سخن را درباره ي آنان نفرمودند)، بلکه به خاطر احترام به سخن پيامبر است و با صراحت لهجه هم اين را اعلام مي فرمايند. همچنين پيامبر اسلام که امت را امر کرده که به خويشاوندانش مودت داشته باشند براي اين است که به نفع امت است[2] و چون ساير پيامبران چنين [صفحه 3] خويشاونداني نداشتند که اين اندازه نزد خداوند منزلت داشته باشند. به امت خود مي گفتند: ما اجر و مزد رسالتمان را فقط از خدا مي خواهيم[3] اما پيامبر اسلام فرمود اجر و مزد رسالت من، مودت به خويشاوندانم مي باشد.[4] .
در جنگ صفين حضرت امير، امام حسن - عليه السلام - را به ميدان جنگ فرستاده بودند و امام حسن به وسط ميدان و دلدشمن رفته بود و معمولا حضرت، هم خودشان به ميدان جنگ تشريف مي آوردند و هم اولادشان را مي آورند. نه اين که در دژي بنشينند و فقط فرمان بدهند! امام حسن (ع) در دل دشمن مشغول جنگيدن بود که حضرت امير فرمودند: املکوا عني هذا الغلام[1] بجاي من اين جوان را مالک شويد و او را حافظت کنيد و به اصطلاح امروز اسکورتش کنيد و اگر دشمن او را محاصره کرد از او دفاع کنيد. سيد رضي (ره) مي گويد اين جمله از برترين و زيباترين سخنان حضرت امير است.
صفحه 3.