روش برخود با گروه هاي اجتماعي
با هر گونه افراط و تفريط نسبت به دنيا و اموال و سرمايه دنيوي برخورد مي کند و راه آسان و مستقيم و ميانه را رهنمون مي گردد. رهبران معصوم ما نيز با هر دو گروه برخورد مي کردند، دنيا پرستان خود نگر را اندرز مي دادند که از رفاه زدگي و دنيا پرستي فاصله گيرند، و به تارِکِ دنيا هشدار مي دادند که: لا رُهْبَانِيَّةَ فِي الدّينِ (در اسلام ترک دنيا وجود ندارد) و قرآن کريم نيز رهبانيّت و ترک دنيا را بدعت اختراعي برخي از منحرفان مسيحي معرّفي مي کند که فرمود: وَ رُهْبَانِيَّةً اِبْتَدَعُوها ما کَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ «ترک دنيا را خودشان بدعت گذاشتند، در صورتي که ما بر آنان روا نداشته ايم.»[1] . گروه اوّل را هدايت مي کردند که: از راه هاي حرام به توليد سرمايه و ازدياد اموال روي بياورند و آنچه را از راه هاي حلال بدست مي آورند به تنهائي براي مصارف شخصي خود و فرزندان خود ذخيره نسازند. بلکه دست ديگران بگيرند، و حقوق شرعيّه را بپردازند، خُمس اموال را بدهند، زکاة اموال را به فقراء و مستمندان برسانند، اهل خير و احسان باشند، و مقداري از اموال خود را براي صاحبان حق وقف کنند، و با وقف و ايثار اقتصادي «عدالت اجتماعي» را تحقّق بخشند، و داراي روح همبستگي و وحدت باشند که سعدي شيرين سرود: اَبر و باد و مَه و خورشيد و فَلَک در کارند هَمه از بَهر تو سَرگشته و فرمانبردار و گروه دوّم را هشدار مي دادند که: با انزوا گرايي و دوري کردن از جامعه و ترک دنيا نمي شود به تکامل رسيد و ديگران را بکمال رهنمون شد. اگر انسان کار نکند و در تداوم توليد و ازدياد حلال سرمايه نکوشد خود و خانواده خود را در خط فقر و نياز متوقّف کرده سربار جامعه مي شود. و آنگاه انواع مفاسد و انحرافات دامنگير او و خانواده او خواهد شد که حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام به فرزندش محمد حنفيّه مي نويسد: وَقَالَ عليه السلام لابنه محمد بن الحنفية: يَا بُنَيَّ، إِنِّي أَخَافُ عَلَيْکَ الْفَقْرَ، فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنْهُ، فَإِنَّ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ لِلدِّينِ، مَدْهَشَةٌ لِلْعَقْلِ، دَاعِيَةٌ لِلْمَقْتِ!
چون دين اسلام دين فطرت و اعتدال گرائي است، و نسبت به دنيا و آخرت، نظرواقع گرايانه دارد و دستور مي دهد که بايد دنيا و آخرت را آبادان کرد، ويکي فداي ديگري نشود که دنيا مزرعه آخرت و نردبان ترقّي آن سراست،
تا تو ناني بِکَف آري و به غفلت نَخوري
شَرط انصاف نباشد که تو فَرمان نَبَري