علل روي آوردن به کشاورزي و باغداري
يکي از راه هاي تسليم نمودن علي عليه السلام و بني هاشم را محاصره شديد اقتصادي مي دانستند که ناچار شوند دست نياز به سوي حکومت دراز کنند و تسليم شوند و قدرت اداره و سرپرستي مخالفان را نيز نداشته باشند از اين رو: الف- فَدَک و باغات آن را که حدود 5 سال قبل، رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم به فاطمه عليها السلام بخشيده بود غصب کردند. ب- حضرت زهرا عليها السلام را از ارث پدر محروم ساختند. (با يک حديث ساختگي) ج- خُمس را که حق اهل بيت پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم بود، به طور کلّي از احکام اسلام حذف کردند.[1] . و فکر مي کردند که روزنه اميدي ديگر براي امام علي عليه السلام و اهل بيت عليهم السلام باقي نمانده است و ناچارند که تسليم شوند. امّا امام علي عليه السلام با تلاش در کار و توليد و احداث باغات فراوان در اطراف مدينه و سرزمين «يَنْبُعْ»، و حفر چاه هاي پر آب نقشه آنها را نقش بر آب، و خود و خاندان خود را براي هميشه از نظر اقتصادي بيمه کرد. زمين هاي مدينه نوعاً حاصلخيز، و آب هاي زير زميني آن در سطح بالا قرار دارد، که حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام از اين موهبت خدادادي استفاده کرد، باغاتي را وقف سادات عَلَوي کرد مانند: نخلستان «عين ابي نيزر» و «عين بغيبغه» که آنها را صدقات علي مي ناميدند. و همچنين در سرزمين «عقيق» که آن را وادي عقيق مي ناميدند نخلستان هائي احداث کرد، و باغات خرماي سرزمين «يَنبُع» را طي نامه 24 نهج البلاغه وقف همسران و فرزندان خود کرد. نامه اينگونه آغاز مي شود: مِنْ وِصِيَّةٍ لَهُ بِمَا يُعْمَل في أمْوَالِهِ، کَتَبَهَا بَعْدَ منْصَرفِه مِنْ صِفِّيْن:
پس از کودتاي سقيفه، شوراي نظامي حکومت خليفه اوّل اينگونه مي انديشيد که عدّه زيادي با خليفه اوّل بيعت نکردند ودر رأس مخالفان، علي عليه السلام و اهل بيت پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم قرار دارند،