باغ ها براي تامين مسکن بينوايان
روزي در خدمت امام علي عليه السلام در دوران زندگاني رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم نشسته بوديم که شخصي آمد و گفت: يا علي عليه السلام در همسايگي شخصي مي نشينم که باوزش باد از درختهاي خرماي او مقداري خرما در حياط ما ريخته شده، و بچه هاي من آنها را خورده اند و اين شخص مي گويد من راضي نيستم، بيا تا او را راضي کنيم. با حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام حرکت کرديم، تا به خانه آن شخص رسيديم هر قدر امام علي عليه السلام به عفو و ايثارگري سفارش و به اخلاق اسلامي اصرار کرد، آن مرد نپذيرفت. حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام فرمود: من از طرف رسول خدا به تو ضمانت مي دهم که باغي در بهشت به تو بخشيده شود. صاحب خانه امتناع ورزيد. آفتاب در حال غروب کردن بود. امام علي عليه السلام فرمود: آيا خانه خود را با فلان باغ خرماي من عوض مي کني؟ صاحب خانه در کمال نا باوري گفت: اگر واقعاً بدهي مي پذيرم. حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام شاهدان را به گواهي گرفت که خانه آن شخص را در برابر فلان باغ خود خريده است، سپس رو به فرد نيازمند کرد و فرمود: وارد منزل شو و به عنوان مالک آن را تصرّف نما، که خدا به شما برکت دهد، و نعمت هاي او بر شما حلال باشد. آنگاه همگي به نماز رفتند. فردا صبح، رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم رو به علي عليه السلام کرد و فرمود: علي جان نسبت به کار پسنديده ديشب تو اين آيات نازل شد: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الْرَحِيم، وَاللَّيْلِ إِذا يَغْشي... فَأَمَّا مَنْ أَعْطي وَ اتَّقي وَ صَدَّقَ بِالْحُسْني فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْري[1] . به نام خداوند بخشنده مهربان آيه 1- قسم به شب در آن هنگام که (جهان را) بپوشاند، آيه 2- و قسم به روز هنگامي که تجلي کند، آيه 3- و قسم به آن کس که جنس مذکّر و مؤنث را آفريد، آيه 4- که سعي و تلاش شما مختلف است: آيه 5- امّا آن کس که (در راه خدا) انفاق کند و پرهيزگاري پيش گيرد، آيه 6- و جزاي نيک (الهي) را تصديق کند، آيه 7- ما او را در مسير آساني قرار مي دهيم! که آيات بالا به اين صورت تفسير شده است: «علي جان، تو به بهشت يقين داشتي و خانه را به آن مرد بخشيدي و باغ خود را از دست دادي و خداوند با نزول اين آيات از تو تشکّر فرمود.»[2] .
موسي بن عيسي مي گويد: