ارزش تجارت در اسلام
زيرا تجارت وسيله اي براي تبادل مواد اوّليه و توليدات صنعتي و محصولات کشاورزي و حيواني است و اين تبادل مواد و آوردن اجناس از کشوري به کشور ديگر يا از شهري به شهر نقش مهمّي در رونق اقتصادي دارد، زيرا هر کس نمي توند به تنهايي هرچه را لازم دارد از منابع اصلي آن تهيّه کند، از اين رو تجارت پايه اصلي زندگي بوده و نظام جامعه بر آن استوار است. حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مي فرمايد: «به تجارت بپردازيد زيرا شما را از مردم بي نياز مي کند. همانا خداوند عزّوجل شاغل امين را دوست دارد، مغبون، پسنديده نيست و پاداش نمي گيرد.»[1] . و با توجّه به آيه: (رجالٌ لا تُلْهِيهم تجارةٌ و لا بَيعٌ عَن ذکرِاللَّه) امام اضافه کرد که: قصّه سرايان مي گويند: اين آيه در ستايش کساني است که تجارت نمي کنند. اين قصه سرايان دروغ گفته اند. زيرا اين آيه در شأن و ستايش کسي است که اشتغال به تجارت ايشان را از اداء نماز در سر وقت باز نمي داشت. سپس حضرت فرمود: «اينها از کساني که به نماز حاضر شوند و تجارت نکنند برترند.»[2] . فضيل بن يسار مي گويد: به امام صادق عليه السلام عرض کردم که دست از تجارت کشيده و از آن خودداري نموده ام. حضرت فرمود: «چرا؟ مگر عاجز از تجارتي؟ همين طور است که اموال شما از دستتان مي رود. نه، تجارت را رها نکنيد و با تجارت از فضل خدا کمک بخواهيد.»[3] . همه مي دانند که: پيامبر اسلام عليه السلام به تجارت و بازرگاني توجّه داشته است که حضرتش با عموي خود ابوطالب براي تجارت به شام مي رفت. سپس عامل خديجه شد؛ و امانت داري و خوش رفتاري او در تجارت مايه تعجّب خديجه گرديد که همين امر باعث شد خديجه ثروتمند به حضرت پيشنهاد ازدواج دهد و پس از آن که حضرت مبعوث به رسالت شد، خديجه تمام ثروتش را در راه اسلام مصرف کند و باعث شکوفايي اسلام محمّدي گردد.
کسب و تجارت از مشاغل شريف و مورد توجه اسلام است.