سياست هاي جنگي

امام علي عليه السلام، رزم آوري شجاع بود و بي باک. هماوردجويي او در ميدان هاي نبرد، و فرازمندي او در نبردها، شهره ي تاريخ است. افزون بر اين، او فرماندهي بود تيزنگر، مدبّر و حزم انديش.

اين که حکومت امام علي عليه السلام با وجود کوتاهي، يکسر به جنگ و نبرد داخلي با توطئه گران گذشت، بسي تأسّف آور است؛ امّا سيره او در اين نبردها سرشار است از آموزه هاي نظامي و نگرش انساني، و آکنده از کرامت در جنگ و نبرد، و بسي درس آموز و بيدارگر. سياست هاي علي عليه السلام را در نبرد، بدين سان مي توان گزارش کرد:

• اهتمام به آموزش هايِ رزمي و سازماندهي سپاه

• تشکيل نيروي مخصوص

• تقويت بنيه معنوي

• چاره انديشي نيرنگ آميز در جنگ

• اخلاق جنگ

  • آغاز به جنگ، هرگز!

  • دعوت به جنگ نکردن

  • مصونيت سياسي فرستادگان دشمن

  • اقامه حجّت قبل از شروع جنگ

  • دعا هنگام جنگ

  • شروع جنگ در بعد از ظهر

  • رفتار نيک با بازماندگانِ دشمن

---