وحدت رويّه قضايي
از جمله اموري که اميرالمؤمنين عليه السلام در داوري بر آن تأکيد داشت، همگوني داوري ها و به ديگر سخن، «وحدت رويه» در قضا بوده است. اگر مردمان بنگرند که داوران در قضاياي همگون، داوري هاي گونه گون مي کنند، بي گمان، اوّلين عکس العمل آن، بي اعتمادي مردم به دستگاه قضايي و باور نداشتن به پشتوانه قانوني درست داوري هاست. امام، تأکيد مي کند که گونه گوني داوري ها و اختلاف در قضاوت، زمينه هاي اجراي عدالت را مي زدايد و در جامعه، تفرقه مي آفريند. امام توصيه مي کند که قاضيان، در اموري که اختلافي است، با هم سخن بگويند و با بحث و بررسي، به وحدت نظر برسند، و اگر چنين نشد، مسئله را به رهبري ارائه دهند و بر حکم او گردن نهند؛ يعني مسئوليت ايجاد وحدت رويه در داوري، به واقع، به عهده ي پيشوايي جامعه است.