امتياز دادن به نزديکان، هرگز!
گفتيم که در نگاه امام علي عليه السلام، آنچه دراختيار حاکمان و کارگزاران است، «امانت» است و حاکمان، تنها در جهت کارگزاري و خدمتْ مي توانند از امکاناتِ دراختيار خود، بهره گيرند. آنان، حق ندارند تا براي کسانِ خاصّي بهره وري ويژه اي را قائل شوند. فرزندان و نزديکان شخصيت هاي برجسته ي سياسي و اجتماعي در حکومت علي عليه السلام و نزديکان و فرزندان آن بزرگوار نيز از هيچ امتياز ويژه اي برخوردار نبودند. فراتر از اين، امام نسبت به دوستان و نزديکان خود، حسّاسيت بيشتري داشت و بر آنها در استفاده ي از اموال عمومي، بيشتر سخت مي گرفت تا ديگران را درس عبرت باشد.