برپا داشتن عدالت
533. امام علي عليه السلام: آن که به عدالتْ رفتار کند، خداوند، از دولتش پاسداري کند. 534. امام علي عليه السلام: عدالت پيشه کن تا حکومتداري کني. [صفحه 630] 535. امام علي عليه السلام: عدالت پيشه کن تا حکم براني. 536. امام علي عليه السلام: هيچ چيز مانند عدالت از دولت ها پاسداري نکرده است. 537. امام علي عليه السلام: هيچ چيز به اندازه ي رفتار عادلانه از دولت ها پاسداري نمي کند. 538. امام علي عليه السلام: حکمراني عادل، از امور واجب است. 539. امام علي عليه السلام: عدالت پيشه ساز، تا اقتدارت استمرار يابد. 540. امام علي عليه السلام: پايداري مملکت، در عدالت است. 541. امام علي عليه السلام: پيروي، سپر شهروندان است، و عدالت، سپر دولت ها. 542. امام علي عليه السلام: پايداري دولت ها، در به پا داشتن سنّت هاي عادلانه است. 543. امام علي عليه السلام: عدالت پيشگي، پيروي از سنّت هاي الهي و [سبب] پايداري دولت هاست. 544. امام علي عليه السلام: آن که در حکومتش عدالت ورزد، از ياوران، بي نياز گردد. 545. امام علي عليه السلام: عدالت پيشگي، استواري شهروندان است. [صفحه 631] 546. امام علي عليه السلام: عدالت پيشگي، استواري مردمان است. 547. امام علي عليه السلام: نيکيِ عدالت، سامانده مردمان است. 548. امام علي عليه السلام: عدالت پيشگي، سامانده حکمراني است. 549. امام علي عليه السلام: خداوندِ سبحان، عدالت را استواري مردم، پاکي از ستم ها و گناهان، و آسان سازي اسلام، قرار داد. 550. امام علي عليه السلام: هرگاه شهروندان، حقوق زمامدار را به جا آورند و زمامدار، حقوق شهروندان را به جا آورد، حق در ميان آنان، عزيز گردد و آيين دينداري بر پا شود، و نشانه هاي عدالت، استوار گردد، و سنّت ها بر روش درست، جاري شوند، و در پرتو آن، زمانه به صلاح گرايد و بقاي دولت، جاي اميدواري باشد، و آرزوهاي دشمنان، به نااميدي گرايد. 551. امام علي عليه السلام: عدالت، نيرومندترين بنيان است. 552. امام علي عليه السلام: جهان، باغي است که گردشگر آن، شريعت است، و شريعت، پادشاهي است که پيروي اش واجب است، و پيروي، روشي است که حکمران، بدان استوار گردد، و حکمران، چوپاني است که سپاهيان، او را کمک کنند، و سپاهيان، ياوراني اند که ثروتْ آنان را اداره کند، و ثروت، روزي اي است که مردمان، آن را گِرد آورند، و مردمان، توده هايي هستند که عدالت، آنان را به بندگي کَشَد، و عدالت، بنياني است که جهان، با آن استوار گردد. [صفحه 632] 553. امام علي عليه السلام: عدالت، بهترين شيوه ي اداره کردن است. 554. امام علي عليه السلام: بَس است عدالت، به عنوان اداره کننده. 555. امام علي عليه السلام: معيار سياست، عدالت است. 556. امام علي عليه السلام: بهترين سياست ها، عدالت پيشگي است. 557. امام علي عليه السلام: هيچ آقايي اي مانند عدالت در مديريت نيست. 558. امام علي عليه السلام: زيبايي سياست، عدالت پيشگي در حکمراني، و گذشت در زمان توانمندي است. 559. امام علي عليه السلام: شهروندان را جز عدالت، اصلاح نکند. 560. امام علي عليه السلام: دين را پناهگاه و عدالت را شمشير قرار ده تا از هر بدي اي بِرَهي و بر هر دشمني پيروز گردي. 561. امام علي عليه السلام: اگر حکومت، با پايه هاي عدالت بنا شود و با خِرَد پشتيباني گردد، خداوند، دوستدارانش را پيروز و دشمنانش را خوار سازد. [صفحه 633] 562. امام علي عليه السلام: دل هاي شهروندان، گنجينه هاي حکمرانان است. آنچه از عدالت و ستم در آن ذخيره سازد، خواهد يافت. 563. امام علي عليه السلام: شهرها به چيزي جز عدالت، آباد نگردند. 564. امام علي عليه السلام: عدالت پادشاه، بهتر از فراواني و خرّمي روزگار است. 565. امام علي عليه السلام: در سايه ي عدالت، نعمت ها چند برابر شوند. 566. امام علي عليه السلام: آن که عدالت ورزد، قدرت يابد. 567. امام علي عليه السلام: آن که در شهرها عدالت پيشه سازد، خداوند، رحمتش را بر او ارزاني دارد. 568. امام علي عليه السلام- از حکمت هاي منسوب به او-: آن که با زيردستان به عدالت رفتار کند، از بالادستان، عدالتْ روزي اش گردد. 569. امام علي عليه السلام: پاداشي نزد خداوند سبحان، بزرگ تر از پاداش پادشاه عادل و مرد نيکوکار نيست. 570. امام علي عليه السلام: دو چيز است که پاداش آنها اندازه نشود: گذشت و عدالت. 571. امام علي عليه السلام: سياست عادلانه، سه چيز است: نرمي در دورانديشي، به نهايت رساندن عدالت، و احسانِ معتدل. 572. امام علي عليه السلام: در برپايي عدالت، از خوش نيّتي در ميان شهروندان، چشمداشتِ اندک، و پارسايي فراوانْ کمک بجو. ر. ک: سياست هاي اجتماعي/ص 453 «به پاداشتن عدالت». [صفحه 634]
532. امام علي عليه السلام- آن گاه که از او پرسيده شد که عدل و بخشش، کدام يک برترند؟-: عدالت، کارها را به جاي خود مي نهد، و بخشش، آنها را از جايگاهش بيرون بَرَد. عدالت، راهبري فراگير است، و بخشش، حالتي ويژه. [از اين رو] عدالت، گرامي ترين و برترينِ آنهاست.
صفحه 630، 631، 632، 633، 634.