حق گرايي، نه شخصيت گرايي
[صفحه 51] اجتماعي، ناشي از مطلق گرايي درباره ي چهره ها و شخصيت گرايي در موضع گيري هاست.امام علي عليه السلام به مردم هشدار مي داد که شخصيت ها هر چند بزرگ و ارجمند و محبوب و معتمَد باشند، نمي توانند معيار حق و باطل قرار گيرند. امام مي کوشيد جامعه را به لحاظ آگاهي و شناخت موضع ها و معيارها و آگاهي هاي فرهنگي، به سطحي برساند که شخصيت و مواضع آنان را- هر اندازه بزرگ باشند-، با حق بسنجند، نه حق را با شخصيت ها، حق را معيار شناخت شخصيت بدانند، نه شخصيت ها را معيار شناخت حق.
انسان ها هر اندازه در مسير حقْ اوج بگيرند، امکان کژروي در آنان، منتفي نيست. از اين رو، شايسته است تا مردمان در پيروي از شخصيت ها به اين نکته توجّه کنند و هرگز انسان ها را «مطلق» ندانند. توجّه به اين نکته و ديگر آموزه هاي بيدارگر امام علي عليه السلام در اين باره را بايد اساسي ترين رهنمودهاي آن بزرگوار در تصحيح فرهنگ عمومي تلقّي کرد. روشن است که در جريان هاي اجتماعي و سياسي، بيشترين انحراف هاي سياسي و
صفحه 51.