خطابه هاي قبل از غدير[1]
پيامبر صلي اللَّه عليه و آله قبل از غدير، در دو موقعيت حساس براي مردم خطابه ايراد کردند که در واقع زمينه سازي براي خطبه ي غدير بود. اولين خطابه ي آن حضرت در مني بود. در اين خطبه ابتدا اشاره به امنيت اجتماعي مسلمين از نظر جان و مال و آبروي مردم نمودند، و سپس خونهاي به ناحق ريخته و اموال به ناحق گرفته در جاهليت را رسماً مورد عفو قرار دادند تا کينه توزيها از ميان برداشته شود و جو اجتماع براي تأمين امنيت کامل آماده شود. سپس مردم را بر حذر داشتند از اينکه بعد از او اختلاف کنند و بر روي يکديگر شمشير بکشند. در اينجا تصريح فرمودند که: [صفحه 39] «اگر من نباشم علي بن ابي طالب در مقابل متخلفين خواهد ايستاد». سپس حديث ثقلين بر لسان مبارک حضرت جاري شد و فرمودند: «من دو چيز گرانبها در ميان شما باقي مي گذارم که اگر به اين دو تمسک کنيد هرگز گمراه نمي شويد: کتاب خدا و عترتم يعني اهل بيتم». اشاره اي هم داشتند به اينکه عده اي از همين اصحاب من روز قيامت به جهنم برده مي شوند. نکته ي جالب توجه اينکه در اين خطابه، اميرالمؤمنين عليه السلام سخنان حضرت را براي مردم تکرار مي کردند تا آنان که دورتر بودند بشنوند.
.
صفحه 39.