ادب آموختن
[صفحه 28] علي عليهالسلام فرمود: کفاک ادبا لنفسک اجتناب ما تکرهه من غيرک. براي اينکه خود را مودب کني کافي است که آنچه را از ديگران نميپسندي ترک نمائي. [صفحه 29]
انسان از لحاظ فطرت اصلي خود، مايل به خوبي و از بدي متنفر و بيزار است. در ضمن قوه تشخيصي هم در او هست که غالبا ميتواند بفهمد و قضاوت کند که اين کار خوب و آن کار بد است. از بعضي اشخاص کارهائي ميبيند و يا سخنهائي ميشنود که وجدان او آنها را ميپذيرد و واقعا خوشش ميآيد، برعکس از بعضي مردم حرکاتي مشاهده ميکند که به نظرش زننده و ناروا هستند و روحا آزرده ميشود. پس با اين مقدمات، که آدمي طبعا خواهان خوبي است و ميزاني براي پي بردن به خوبي در دست او هست، چه بهتر که انسان براي پيشرفت اخلاقي خود از کارهاي پسنديدهي ديگران پيروي و از اعمال زشت آنان دوري کند. از لقمان حکيم پرسيدند: ادب از که آموختي؟ گفت از بيادبان که هر چه از ايشان در نظرم ناپسند آمد از انجام آن پرهيز کردم.
صفحه 28، 29.