مستدل و علمي بودن
[صفحه 128] بهتر آن را پذيرا ميباشند و آنان که ارکان جامعه محسوب ميشوند مويد و مروج قانون خواهند بود و قهرا مردم هم بدانها تاسي کرده و در نتيجه رشد و تکامل عامه و سعادت عموم حاصل خواهد شد، لذا امام- درود خدا بر او- درباره قرآن، کتاب قانون الهي ميفرمايد: «... و ينابيع العلم و بحوره... جعله الله ريا لعطش العلماء و ربيعا لقلوب الفقهاء... و محاج لطرق الصلحاء... و مناهل لا يغيضها الواردون و اعلام لا يعمي عنها السائرون...»[1]. قرآن چشمهساران دانش و اقيانوس علم و آگاهي است که خداوند بدينوسيله عطش علمي انديشمندان را سيري و دلهاي فقيهان را چون بهاران سرشار و شاداب ميسازد. مقصد راههاي صالحان است، سرچشمهيي است که هر کس بدان وارد شود تشنه باز نميگردد، نشانههايي است که هدايتگر هر رهروي است.
علم نور است و قانون، به منزله راه، اگر نور نباشد راه را نميتوان پيمود، بنابراين قانون بايد مبتني بر مباني علمي و حقايق عالم هستي باشد که در غير اين صورت نه تنها دوام نخواهد يافت، بلکه موجب اختلال نظام و تباهي جامعه خواهد شد، لذا علم و آشنايي با حقيقت انسان و جهان، نقش مهمي در تدوين قانون دارد و منبع قانونگزاري هر چه بيشتر به طبيعت و اسرار آن واقف باشد قانون آن ماندنيتر و سازندهتر خواهد بود و انديشمندان و صالحان
صفحه 128.