کلبي
«محتمل است که اين کتاب مجموعهاي از خطب علي (ع) باشد».[2]. گويا نبايد ترديدي داشت که «کتاب الخطب» مجموعهاي است از خطبههاي علي (ع). ابن نديم در ضمن شمارش آثار هشام نوشته است: «کتاب خطب علي (ع)».[3]. رجاليان بر هشام نيز طعن زدهاند. ابن عساکر، ريشه اين طعن را نشان داده و نوشته است: «رافضي ليس بثقه».[4]. شمس الدين ذهبي و ابن حجر که اين سخن را از ابن عساکر دربارهي وي آوردهاند، تفسير آيهاي از قرآن را به نقل از پدرش نيز از هشام گزارش کردهاند که به خوبي ميتواند نشانگر سمت و سوي انديشه کلبي باشد[5] و دليل طعن رجاليان بر او. گزارشهاي او از نياکان مردمان و افشاگريهاي او عليه تبار جباران نيز در اين طعنها بيتأثير نبوده است.[6] هرچند از آثار کلبي جز اندکي باقي نمانده است، اما تأثير او در آثار مورخان و محدثان اسلامي بسي گسترده است.[7]. [صفحه 7]
ابومنذر هشامبن محمدبن سائب کلبي کوفي. (م204) او از تبار شناسان بزرگ و از مؤلفان سختکوش است که افزون بر 150 اثر بدو نسبت دادهاند. نجاشي آثار وي را گزارش کرده و در ضمن آنها از کتابي ياد کرده است با عنوان «کتاب الخطب».[1] محقق جليل حضرت شيخ عزيزالله عطاردي پساز نقل سخن نجاشي، نوشتهاند:
صفحه 7.