دعاي آن حضرت در تعويذ براي وسوسه هاي قلبي
بنام خدا و بياد او، خدايا با ايمان بر من منت نهاده و قرآن را به امانت بمن دادي، و روزه ماه رمضان را روزيم کردي، بمن به رحمت و خشنودي و مهرباني و آمرزش و اتمام آنچه از نعمتها که به من دادهاي منت گذار. اي مهربان اي منت گذار، اي جاودانه، اي مهربان، پاک و منزهي و کسي را جز تو ندارم، پاک و منزهي، بعد از اين کرامات به تو پناه ميبرم از خواري، و از تو ميخواهم که قلبم را از حزن و اندوهها خالي گرداني. که تو از آن به ياري خدا سالم مي گردي، آنگاه بر پيامبر - که درود و سلام و رحمت و برکات الهي بر او و خاندانش باد - درود ميفرستي.
حريز بن عبدالله سيستاني از امام صادق - که بر او درود باد - روايت کرده که به آن حضرت گفتم: اي پسر پيامبر خطوراتي در سينه و وسوسههائي را در قلبم مييابم، که گاه به خاطر آن نماز را قطع کرده و خواندنم را بهم ميزند، فرمود: چرا دعاي حضرت علي - که بر او درود باد - را نميخواني، گفتم: اي پسر پيامبر آنرا به من بياموز، فرمود: هرگاه چنين احساس کردي دستت را روي آن قرار ده و بگو: