دعاي آن حضرت در حمد و سپاس خداوند
ما کنه عظمت تو را درک نميکنيم، تنها اين را ميدانيم که تو زنده و قائم به ذات خود هستي و ديگران به تو پابرجايند، هيچگاه خواب سبک و سنگيني تو را فرا نخواهد گرفت، شعاع ديدهها به تو نميرسد و بينائي تو را درک نخواهد کرد، ولي تو چشمها را مشاهده ميکني و اعمال و کردار را به شمارش در ميآوري، و زمام امور همگان بدست توست، اما آنچه از مخلوقاتت مشاهده ميکني و بدنبال آن از قدرتت در شگفتي فرو ميرويم و سلطنت عظيمت را توصيف ميکنيم در برابر آنچه از ما پنهان است و چشمانمان از ديدن آنها قاصر و انديشه و افکارمان در برابر درکشان زانو زده، و پردههاي غيب بين ما و آنها فاصله انداخته، بسيار عظيمتر است. آن کس که قلبش را از همه چيز خالي کند، و فکرش را بکار اندازد تا بداند چگونه عرش قدرتت را برقرار ساختهاي و مخلوقات را آفريدي، و چگونه آسمانها و کرات را در هوا معلق کرده، و زمينت را بر روي امواج آب گستردهاي، ديده فهمش وامانده، و عقلش مبهوت گرديده، و شنوائيش حيران، و انديشهاش سرگردان ميماند.
پروردگارا! ستايش مخصوص توست بر آنچه ميگيري و بر آنچه عطا ميکني، و بر بهبودي و عافيتي که ميدهي و بر آزمايشي که مينمائي، ستايشي که رضايتبخشترين ستايشها برايت، و محبوبترين آنها بسويت، و برترين آنها نزد تو باشد، ستايشي که تمام عوالم خلقت را پر سازد و تا آنجا که اراده کني برسد، ستايشي که از تو دور و در پيشگاهت قصوري نداشته باشد، ستايشي که تعدادش پايان نپذيرد و در پهنه زمان فنا در آن راه نيابد.