حق ارشاد و راهنمايي مخالفين
از اين رو، امام علي(ع) که همواره از جنگ با مخالفان خود پرهيزميکرد، وقتي ناگزير به برخورد نظامي روي ميآورد، پيش از آغاز پيکار، درجهت هدايت دشمنان ميکوشيد. بخشي از تلاشهاي حضرت در اين مسير بهحدي بود که اگر کسي از قدرت، شجاعت و دلاوريهاي او آگاهي نداشتهباشد، او را چنان ضعيف ميپندارد که گويا براي حفظ پايههاي حکومتخويش قادر به هيچ اقدام نظامي نيست. بخشي از تلاشهاي حضرت در اين مسير الهي چنين است:
از آن جا که پيامبران الهي و کتابهاي آسماني به منظور هدايت و نجات انسانها، از گمراهيها و پليديها فرستاده شدهاند، حکومتهاي الهي نيزوظيفه دارند اين اصل را در همه زمينهها رعايت کنند. بر اين بنياد، حتي اگرنبردي پيش آيد، بايد سربازان دشمن تا آخرين لحظه و به هر وسيله ممکن به سوي حق دعوت شوند تا شايد از گمراهي نجات يابند.