ابعاد تقوي
در کلام مولا «ايثار طاعته» بيانگر بعد اول تقوي و «ان يکسر نفسه عند الشهوات» (که بعدا خواهد آمد) نشانگر بعد دوم آن است. عنوان «کسر» که به معناي شکستن است در جايي استعمال ميشود که حالت انسجام، سرسختي و صلابت وجود داشته باشد. ميگوييم «شيشه را شکستم». اين براي اين است که شيشه داراي صلابت و سختي است، ولي هر گاه شاخهي تازه روييدهاي را از درخت جدا کنيم، نميگوييم شکستم. اين تعبير براي اين است که نفس انسان در برابر شهوات و غرايز حيواني، حالت صلابت و سرسختي دارد و بايستي با آن با قدرت برخورد کرد، نه با غفلت و سستي و... در همين رابطه است که فقهاي عظام در کتاب «صوم» در اينکه روزه چيست؟ ميگويند، روزه کف نفس و نگهداري آن از مفطرات است، چون ميدانيم که نفس انسان آن هم در ماه رمضان در مقابل خوردنيها و آشاميدنيها و... اشتهاي کامل احساس ميکند و نگهداري آن با قوت و قدرت صورت خواهد گرفت. [صفحه 69]
تقوي داراي دو بعد است: يک بعد تقوي، عمل به واجبات و فرائض ديني است، و بعد ديگرش ترک محرمات و ناشايستهاست.
صفحه 69.