اهتمام بسيار رهبري به امور سپاهيان اسلام
تفقد من امورهم ما يتفقد الولدان من ولدهما، و لا يتفاقمن في نفسک شيء قويتهم به... فافسح في آمالهم، و واصل في حسن الثناء عليهم، و تعديد ما ابلي ذوو البلاء منهم، فان کثره الذکر لحسن افعالهم تهز الشجاع، و تحرض الناکل ان شاء الله![1]. (پس در رسيدگي به امور سپاهيان خود همچون اهتمام پدر و مادر دربارهي فرزندانشان بينديش و هرگز از آنچه که براي تقويت بنيهي ارتشيان خود انجام دادهاي غره مشو و آن را بزرگ مشمار... پس خواستهها و آرزوهاي سپاهيان خود را برآورده کن و مداوم از آنان به نيکي ياد کن و کوشش و تلاش سخت لشکريان خود را که متحمل رنج و مشقت شدهاند يادآوري نما. چه اينکه بسيار يادکردن کارهاي نيک آنان، اگر مشيت الهي به آن تعلق گيرد، دلاوران را مصمتر کند و سست عناصران مردد را به تلاش وادارد.) [صفحه 25] و پيرامون بذل توجه رهبري به تشويق به جا و مناسب سپاهيان شايستهي خويش و دقت در فروگذاري نکردن از ترغيب و تشويق آنها و يادآوري رشادتهاي لشکريان اسلام، امام (ع) ميفرمايد: ثم اعرف لکل امري منهم ما ابلي، و لا تضيفن بلاء امريء الي ان تعظم من بلائه ما کان صغيرا، و لا صنعه امري الي ان تستصغر من بلائه ما کان عظيما![2]. (سپس ميزان تلاش هر يک از سپاهيان خود را به حساب آور و دشواري تلاش يکي را به حساب ديگري مگذار و در تشويق و پاداش وي به قدر معقول تلاش نما و کوتاهي مکن. مبادا ارج و قرب يکي از لشکزيانت سبب گردد که رنج او را بزرگ شماري و يا دون رتبگي يکي از سپاهيانت سبب شود که زحمات بسيار او را کوچک و خرد شماري.)
امام علي (ع) به زمامدار اسلامي توصيه مينمايد که در رسيدگي به سپاهيان خود همچون پدر و مادري که در کار فرزندانشان ميانديشند اهتمام ورزد. کاستيهاي آنان را در حد ميسور رفع و خواستههاي آنان را در حد امکان برآورده نمايد. و در اين کار محاسن يکي از سپاهيان را به حساب ديگري نگذارد و کوشش و تلاش سپاهيان را به زبان آورد. چه اينکه سخن از شجاعت و رشادت به ميان آوردن، شجاعان را در انجام وظيفهي خود راسختر و ضعيفان و ترديد دارندگان را به انجام کوشش ترغيب مينمايد.
صفحه 25.