قاطعيّت در اجراي فرامين رهبري
رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم به وسيله وحي با خبر شد و مشخّصات آن زن را به امام علي عليه السلام داد. امام در محلّي به نام «حليفه» آن زن جاسوس را پيدا کرد. هر چه تلاش کردند، تهديد نمودند، زن اعتراف نکرد. امام علي عليه السلام با تهديد جدّي و برخورد قاطع فرمود: پيامبر خدا دروغ نمي گويد، اي زن، نامه را تحويل بده و الاّ خود تو را جستجو خواهم کرد. در اينجا زن تسليم شد و نامه را از درون گيسوان خود درآورد و تحويل داد.[1] . اگر در اين مأموريّت، ايمان و برخورد قاطع وجود نمي داشت، تؤطئه يک جاسوس کشف نمي شد و يا اگر به سخنان و سوگندهاي آن زن جاسوس اعتماد مي کردند، موفّق نمي شدند.
وقتي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم تصميم به فتح مکّه گرفت، شخصي به نام «حاطب بن ابي بلتعه» ماجراي لشگر اسلام را به قريش مکّه نوشت، و زني از قبيله «فرينه» آن را در گيسوان خود پنهان کرد و راهي مکّه شد.