بنابر نقل بلاذرى ، ابتدا حضرت امير (ع ) ابتدا عون بن جعده را به عنوان كارگزار سجستان انتخاب كرده ، اما در بين راه ، دزدى وى را كشت و برادرش عقيل بن جعده ، طلب قصاص كرد و بعد از مدتى كه قاتل زندانى بود، در مدينه قصاص شد و بعدا حضرت امير (ع ) ربعى بن كاس را به كارگزارى سجستان گمارد.(742)
سجستان معرّب سگستان ، همان سيستان است كه سرزمينى پست و در دنباله كوههاى مركزى و شرقى ايران بين كوههاى مكران و نجد هشتادان و كوههاى افغانستان قرار گرفته و ارضى شنزارى است كه سيلابهاى نواحى مجاور در گودالش جمع شده و درياچه ها و باتلاقهاى هامون و گودزره را تشكيل داده است .(743)
ياقوت حموى گويد: بين سيستان و هرات 10 روز راه است كه هشتاد فرسخ مى باشد و در جنوب هرات واقع و داراى زمينهاى رملى (شنزار) مى باشد در آنجا باد هميشه در حال وزيدن مى باشد و سپس گويد: يكى از افتخارات سيستان اين است كه در زمان بنى اميه ، على (ع ) را روى منابر در شرق و غرب كشور اسلامى لعن مى كردند، اما در سيستان تنها يك دفعه بيشتر اين عمل انجام نشد. فاصله آن با كرمان ، صدوسى فرسخ مى باشد.(744)