بنابر نقل اعثم كوفى ، خريّت بن راشد در ابتدا كارگزار حضرت امير (ع ) در اهواز (556)
بوده كه بعدا در سال سى وهشتم هجرى پس از اتمام قضيّه تحكيم ، همراه سيصد تن از بنى ناجيه كه در جنگ صفين حضور داشتند، شورش كرد و از كوفه به منطقه اهواز و عمّان رفته ، نصاراى بنى تغلب را نيز با خود همراه نمود و از مردم منطقه خواست كه به على (ع ) زكات و جزيه ندهند. وى بعد از درگيرى كه بين او معقل بن قيس واقع شد، كشته شد و عدّه اى از افراد مرتد اسير شدند. به شرح حال مصقله و تاريخ طبرى مراجعه شود. (557)
جواد فاضل مى نويسد: خريّت بن راشد در ابتداى خلافت اميرالمؤ منين به حكومت خوزستان ماءمور شده بود؛ (558)
امّا از كتب تاريخ عكس آن استفاده مى شود.
شرح حال خريت بن راشد
خريت بن راشد - كه بين مكّه و مدينه ، پيامبر را ديده و لذا از صجابه محسوب مى شود - (559)
بعد از مرتد شدن مردم عمّان در سال يازدهم هجرى و اعزام حذيفه بن محصن غلفانى از طرف ابوبكر براى سركوبى آنها، گروهى از بنى ناجيه به حديفه پيوست و او را يارى كرد. (560)
وى در سال بيست ونهم هجرى طبق دستور عثمان يا عبداللّه بن عامر، بر يكى از مناطق فارس امارت يافت . (561)
بنابر نقل استيعاب ، اسدالغابه و تاريخ طبرى وى در جنگ جمل همراه طلحه و زبير بود و فرماندهى مضر را بر عهده داشت (562)
و بنابر نقل كامل ابن اثير، فرماندهى بنى ناجيه به عهده او بود.(563)
بنابراين ، انتصاب وى به امارت خوزستان در ابتداى خلافت اميرالمؤ منين (ع ) صحيح نيست ؛ مگر اين كه بگوييم وى از زمان منطقه امارت داشته و بعدا به طلحه و زبير پيوسته است . و احتمال اين كه بعد از جنگ جمل ، به اين سمت منصوب شده بعيد است ؛ زيرا كسى كه در جنگ جمل عليه حضرت (ع ) جنگيده است ، يقينا صلاحيت امارت منطقه اى را ندارد؛ گرچه بعدها وى همراه بنى ناجيه در جنگ صفّين حضور داشت .
ابن هرمه طبق نقل دعائم كارگزار سوق الاهواز بود كه خيانت كرد و حضرت طى نامه اى كه به رفاعة بن شداد نوشت دستور داد او را زندانى كند (564)
نامه حضرت به رفاعه را در شرح حال وى خواهيم نگاشت . سوق الاهواز: شهرى در منطقه اهواز بوده است .