1 - نكوهش رزمنده پيروز
در يكى از روزهاى نبرد صفّين ، دلاورى معروف از لشگر شام به نام ((غرار بن اءدهم ))به ميدان آمد و هماورد طلبيد كه كسى به ميدان او نرفت ،
چشمش به عبّاس بن ربيعه افتاد كه مسئوليّت يكى از جناح ها را برعهده داشت ،
او را با نام صدا زد و به مبارزه طلبيد.
عباس بدون اجازه امام على عليه السلام خودسرانه به ميدان رفت و پس از جنگ سختىغرار را مغلوب ساخت و اورا با ضربت سخت شمشير دو نصف كرد كه تحسين سربازاندوست و دشمن را برانگيخت .
وقتى به صفوف خود بازگشت ، حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام پرسيد:
نامِ او چيست ؟
گفتند : عبّاس بن ربيعه ،
امام على عليه السلام او را طلبيد و مورد نكوهش قرار داد و فرمود:
اى عبّاس ! مگر من به تو و عبداللّه بن عباس دستور ندادم كه جناح خود و جايگاه خود راحفظ كنيد؟
چرا بدون اجازه به ميدان جنگ تاختى ؟
عبّاس در پاسخ امام گفت :
دشمن مرا به نام صدا زد، اگر جواب نمى دادم پَست مى شدم .
حضرت اميرالمؤ منين على عليه السلام فرمود :
((نيكوتر آن بود كه به فرمان امام خود عمل مى كردى.))(161)

2 - قاطعيّت در اجراى فرامين رهبرى
وقتى رسول خدا صلى الله عليه و آله تصميم به فتح مكّه گرفت ، شخصى به نام ((حاطب بن ابى بلتعه )) ماجراى لشگر اسلام را به قريش مكّه نوشت ، و زنى از قبيله((فرينه )) آن را در گيسوان خود پنهان كرد و راهى مكّه شد.
رسول خدا صلى الله عليه و آله به وسيله وحى با خبر شد و مشخّصات آن زن را به امامعلى عليه السلام داد.
امام در محلّى به نام ((حليفه )) آن زن جاسوس را پيدا كرد.
هر چه تلاش كردند، تهديد نمودند، زن اعتراف نكرد.
امام على عليه السلام با تهديد جدّى و برخورد قاطع فرمود:
پيامبر خدا دروغ نمى گويد، اى زن ، نامه راتحويل بده و الاّ خود تو را جستجو خواهم كرد.
در اينجا زن تسليم شد و نامه را از درون گيسوان خود درآورد وتحويل داد.(162)
اگر در اين ماءموريّت ، ايمان و برخورد قاطع وجود نمى داشت ، تؤ طئه يك جاسوس كشفنمى شد و يا اگر به
سخنان و سوگندهاى آن زن جاسوس اعتماد مى كردند، موفّق نمى شدند.