روزى حـضـرت عـلـى (ع ) به برادر خود, عقيل , توصيه فرمودند: زنى براى من انتخاب كن كه از شجاع زادگان باشد, زيرا مى خواهم از وى فرزندى شجاع به دنيا بيايد.
عقيل , فاطمه كلابيه , دختر حزام بن خالد را انتخاب كرد و به حضرت عرض كرد: ايشان همان كسى است كه شما مى خواهيد.
وقتى كه اميرالمومنين (ع ) از وى , صاحب چهار پسر به نام هاى , حضرت عباس (ع ), عبداللّه , جعفر و عثمان شدند, فاطمه را ام البنين خواندند.
اين چهار فرزند دلاور, در كربلا در ركاب حضرت امام حسين (ع ) به شهادت رسيدند.
وقتى خبر شهادت آنان , در مدينه به ام البنين رسيد, گفت : از امام حسين (ع ) مرا خبر بدهيد!.
فرزندانم و آنچه زير آسمان كبود است , فداى حسين (ع ) باد.
چرا ابتدا از حال حضرت ابى عبداللّه (ع ) مرا مطلع نمى سازيد؟.
ايـن شـدت علاقه به امام , تنها دليل كوچك شمردن شهادت فرزندان خود در برابر شهادت سالار شهيدان , حسين بن على (ع ) بود.