مشورت حضرت عمر با حضرت علي درباره فتح ايران
[صفحه 20]
زمانيکه به حضرت عمر (رض) خبر رسيد که ايرانيان چندين برابر ارتش مسلمانان، نيرو بسيج کرده اند، وي تصميم گرفت تا شخصا به منظور تقويت روحيه ي ارتش اسلامي در جنگ با ايرانيان شرکت کند. لکن بعد از مشورت با حضرت علي (رض) آن حضرت (رض) حضرت عمر (رض) را از شرکت نهي کرده و فرمود: ياري کردن و خوار گذاشتن اين دين به انبوهي و کمي لشکر نبوده است. اين دين، دين خداست و خدا آن را پشتيباني فرموده است... موقعيت زمامدار، همچون ريسماني است که مهره ها را در نظام مي کشد و آنها را جمع کرده ارتباط مي بخشد. اگر ريسمان از هم بگسلد، مهره ها پراکنده مي شوند و هر کدام به جايي خواهد افتاد و سپس هرگز نتوان همه را جمع آوري نمود و از نو نظام بخشيد. عرب امروز گرچه از نظر تعداد کم است، اما با پيوستيگي به اسلام فراوان و با اتحاد و اجتماع و هم آهنگي عظيم و قدرتمند است. بنابراين تو چون قطب آسيا ثابت بمان و سنگ آسياي جنگ را به وسيله ي مردم عرب سرزمين بيرون شوي عرب از اطراف، عهد و پيمان با تو را مي شکند، فساد و شرارت به پا مي کند و کار به جايي مي رسد که حفظ و حراست مرزهايي که پشت سر گذاشته اي نزد تو از رفتن به جنگ مهم تر مي گردد. اگر چشم عجم ها فردا بر تو افتد خواهند گفت: اين اساس و ريشه ي عرب است. اگر قطعش کنيد راحت مي گرديد و اين فکر آنها را در مبارزه ي با تو و طمع در نابوديتع حريص تر و سرسخت تر خواهد ساخت. و اينکه يادآور شدي آنها به جنگ مسلمانان آمده اند و ناراحت هستي، خداوند سبحان بيش از تو اين کار را مکروه مي دارد و او بر تغيير آنچه نمي پسندد تواناتر است.[1] .
صفحه 20.