قسمتي از خطبه 087 نهج البلاغه
وَاعْذِرُوا مَنْ لَا حُجَّةَ لَکُمْ عَلَيْهِ - وَهُوَ أَنَا-، أَلَمْ أَعْمَلْ فِيکُمْ بِالثَّقَلِ الْأَکْبَرِ! وَأَتْرُکْ فِيکُمُ الثَّقَلَ الْأَصْغَرَ! قَدْ رَکَزْتُ فِيکُمْ رَايَةَ الْإِيمَانِ، وَوَقَفْتُکُمْ عَلَي حُدُودِ الْحَلَالِ وَالْحَرَامِ، وَأَلْبَسْتُکُمُ الْعَافِيَةَ مِنْ عَدْلِي، وَفَرَشْتُکُمُ الْمَعْرُوفَ مِنْ قَوْلِي وَفِعْلِي، وَأَرَيْتُکُمْ کَرَائِمَ الْأَخْلَاقِ مِنْ نَفْسِي، فَلَا تَسْتَعْمِلُوا الرَّأْيَ فِيَما لَا يُدْرِکُ قَعْرَهُ الْبَصَرُ، وَلَا تَتَغَلْغَلُ إِلَيْهِ الْفِکَرُ. و منها: حَتَّي يَظُنَّ الظَّانُّ أَنَّ الدُّنْيَا مَعْقُولَةٌ عَلَي بَنِي أُمَيَّةَ؛ تَمْنَحُهُمْ دَرَّهَا، وَتُورِدُهُمْ صَفْوَهَا، وَلَا يُرْفَعُ عَنْ هذِهِ الْأُمَّةِ سَوْطُهَا وَلَا سَيْفُهَا، وَکَذَبَ الظَّانُّ لِذلِکَ. بَلْ هِيَ مَجَّةٌ مِنْ لَذِيذِ الْعَيْشِ يَتَطَعَّمُونَهَا بُرْهَةً، ثُمَّ يَلْفِظُونَهَا جُمْلَةً! ترجمه: مردم! کجا مي رويد؟ چرا از حق منحرف مي شويد؟ پرچم هاي حق برپاست و نشانه هاي آن آشکاراست، با اينکه چراغ هاي هدايت روشنگر راهند، چون گمراهان به کجا مي رويد؟ چرا سرگردانيد؟ در حالي که عترت پيامبر شما در ميان شماست،آنها زمامداران حق و يقينند؛ پيشوايان دين، و زبانهاي راستي و راستگويانند، پس بايد در بهترين منازل قرآن جايشان دهيد و همانند تشنگان که به سوي آب شتابانند، به سويشان هجوم آوريد. اي مردم اين حقيقت را از خاتم پيامبران بياموزيد که فرمود: هر که از ما مي ميرد، در حقيقت نمرده است و چيزي از ما کهنه نمي شود. پس آن چه نمي دانيد، نگوييد، زيرا بسياري از حقايق در اموري است که ناآگاهانه انکار مي کنيد. ويژگي هاي امام علي عليه السلام مردم! عذرخواهي کنيد از کسي که دليلي بر ضد او نداريد، و آن کس من مي باشم، مگر من در ميان شما بر اساس «ثقل اکبر» که قرآن است عمل نکردم؟ و «ثقل اصغر» عترت پيامبر صلي الله عليه وآله را در ميان شما باقي نگذاردم؟ مگر من پرچم ايمان را در بين شما استوار نساختم؟ و از حدود و مرز حلال و حرام آگاهيتان ندادم؟ مگر پيراهن عافيت را با عدل خود به اندام شما نپوشاندم؟ و نيکيها را با اعمال و گفتار خود در ميان شما رواج ندادم؟ و ملکات اخلاق انساني را به شما نشان ندادم؟ پس وهم و گمان خود را در آنجا که چشم دل ژرفاي آن را مشاهده نمي کند، و فکرتان توانايي تاختن در آن راه را ندارد، بکار نگيريد. برخي از همين خطبه است: اخبار غيبي نسبت به آينده بني اميّه تا آن که برخي از شما گمان مي برند که دنيا به کام بني اميّه شد، و همه خوبيها را افزون به آنها سپرده و آنها را از سرچشمه خود سيراب کرده، و تازيانه و شمشيرشان از سر اين امّت کنار نخواهد رفت. کساني که چنين مي انديشند در اشتباهند، زيرا سهم بني اميّه تنها جرعه اي از زندگي لذّت بخش است که مدّتي آن را مي مکند سپس همه آن چه را که نوشيدند بيرون مي ريزند.
«فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ»؟ «وَأَنّي تُؤْفَکُونَ»! وَالْأَعْلَامُ قَائِمَةٌ، وَالْآيَاتُ وَاضِحَةٌ، وَالْمَنَارُ مَنْصُوبَةٌ، فَأَيْنَ يُتَاهُ بِکُمْ! وَکَيْفَ تَعْمَهُونَ وَبَيْنَکُمْ عِتْرَةُ نَبِيُّکُمْ! وَهُمْ أَزِمَّةُ الْحَقِّ، وَأَعْلَامُ الدِّينِ، وَأَلْسِنَةُ الصِّدْقِ! فَأَنْزِلُوهُمْ بِأَحْسَنِ مَنَازِلِ الْقُرْآنِ، وَرِدُوهُمْ وُرُودَ الْهِيمِ الْعِطَاشِ. أَيُّهَا النَّاسُ، خُذُوهَا عَنْ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ صلي الله عليه وآله: «إِنَّهُ يمُوتُ مَنْ مَاتَ مِنَّا وَلَيْسَ بمَيِّتٍ، وَيَبْلي مَنْ بَلِيَ مِنَّا وَلَيْسَ بِبَالٍ». فَلَا تَقُولُوا بِمَا لَا تَعْرِفُونَ، فَإِنَّ أَکْثَرَ الْحَقَّ فِيَما تُنْکِرُونَ.