افتخار اميرمؤمنان داشتن











افتخار اميرمؤمنان داشتن



حديث عليٌّ اميرُالْمُؤمنينَ: رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم به علي بن ابيطالب عليه السلام لقب مبارک «اميرالمؤمنين» داد که حاکي از امامت و خلافت آن حضرت و از القاب منحصر به فرد آن جناب مي باشد.

الف - انس بن مالک نقل کرد که:

من خادم رسول اللَّه صلي الله عليه وآله وسلم بودم، شبي که بنا بود آن حضرت در منزل امّ حبيبه باشد، آبي براي وضويش آوردم، فرمود:

يا أنَس، يَدخُلُ عَلَيْکَ السَّاعَةَمِن هذَا البابِ اميرُ الْمُؤمِنينَ وَ خَيْرُ الوَصييّنِ، اَقْدمُ النّاسِ سِلْماً وَ اَکْثِرُهِم عِلْماً وَ اَرْجَحُهُم حِلْماً[1] .

«اي انس! الآن از اين در اميرالمؤمنين و خير الوصيّين، اوّل کسي که اسلام آورد، کسي که از همه علم او بيشتر است، کسي که از همه مردم حلم و بردباري او بيشتر است وارد مي شود».

اَنَس مي گويد:

گفتم: خدايا آيا اين شخص از قوم من مي باشد؟

کمي نگذشت که ديدم علي بن ابيطالب عليه السلام داخل شد، در حاليکه رسول خدا وضو مي گرفت، مقداري از آب وضو را به صورت آن حضرت پاشيد.

ب - شيخ مفيد در روايت ديگري به سند خوداز ابن عبّاس نقل مي کند که:

رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم به امّ سلمه فرمود:

اِسْمَعي وَ اشْهَدي هذا عَلِيٌّ اميرُالْمُؤمِنينَ وَ سَيِّدُ الوَصِيّينَ

«اي ابن عبّاس بشنو سخن مرا و شهادت ده که اين شخص علي؛ اميرمؤمنان و بزرگ امامان است».

ج - و در روايت سوّم به سند خود از معاوية بن ثعلبه نقل مي کند که:

به اباذر گفته شد، وصيّت کن.

گفت: وصيّت کرده ام.

گفتند: به کدام کس؟

گفت: به اميرالمؤمنين.

گفتند: به خليفه سوم؟

گفت: نه، به اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب که او قوام زمين و ربّاني اين امّت است.

د - خبر بريدة بن خضيب اَسلمي که ميان علماء مشهور است با سندهائي که شرح آنها طولاني مي شود، او مي گويد:

رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم به جمعي و به من امر فرمود «ما هفت نفر بوديم از جمله ابوبکر، خليفه دوّم، طلحه و زبير» که:

سَلِّمُوا عَلي عَلِيٍّ بِاَمْرِة الْمُؤمَنينَ

«به علي عليه السلام با کلمه اميرالمؤمنين، سلام کنيد».

ما به آن حضرت به لفظ يا اميرالمؤمنين، سلام کرديم، با آنکه رسول اللَّه زنده و در کنار ما بود.[2] .

ه - عيّاشي در تفسير خويش نقل مي کند:

مردي به محضر امام صادق عليه السلام داخل شد و گفت:

السَّلامُ عَلَيکَ يا اميرالمؤمنين

امام صادق عليه السلام بپا خاست و فرمود:

اين اسم جز به اميرالمؤمنين علي عليه السلام صلاحيّت ندارد، خدا او را به اين اسم، ناميده است.

گفتم: امام قائم شما با کدام نام خوانده مي شود؟

فرمود: به او گويند:

السَّلامُ عَلَيکَ يا بَقِيَّةَ اللَّهِ، السَّلامُ عَلَيکَ يا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ[3] .

و امام باقر عليه السلام به فضل بن يسار فرمود:

يا فُضَيْلُ لَمْ يُسَمَّ بِها وَ اللَّهِ بَعْدَ عَلِيٍّ اَميرِالمُؤمَنينَ اِلاَّ مُفتَرٍ کِذّابٌ اِلي يَومَ النّاسِ هذا[4] .

«اي فضيل، به خدا قسم جز علي بن ابيطالب به اين اسم «اميرالمؤمنين» خوانده نشده، مگر افتراگرِ دروغگو».









  1. ارشاد ص 20، شيخ مفيد به نقل از انس بن مالک.
  2. ارشاد شيخ مفيد ص 20، و مجلسي 2 در بحارالانوار ج 37 ص 340 -290، پنجاه صفحه به اين مطلب اختصاص داده است، و علاّمه اميني در الغدير ج 8 ص87، آنرا از حليةالاولياة ابي نعيم ج 1 ص 63 يا سه طريق از انس و ابن عبّاس و نيز در ج6 الغدير ص 80 از حليةُ الاولياء و مناقب خوارزمي، و فرائد السمطين و غير آن نقل کرده است.
  3. تفسير عياشي ج 1 ص 276، ذيل آيه 117 سوره نساء.
  4. بحارالانوار ج 37 ص 318.