پاسخ به سئوالي پيرامون اصحاب کهف
بار ديگر جماعتي از دانشمندان بلند پايه يهود وارد مدينه شدند و گفتند: قرآن شما درباره اصحاب کهف مي گويد: وَلَبِثُوا في کَهْفِهِمْ ثَلاثَ مِأَةَ وَ ازْدادوُا تِسْعاً[1] . «اصحاب کهف سيصد و نُه سال در غار خوابيدند.» در صورتي که در تورات باقي ماندن آنها در غار، سيصد سال قيد شده است و اين دو کتاب در بيان آن با هم تفاوت دارند. در برابر اين اشکال يهوديان، نه تنها خليفه اوّل، بلکه همه اصحاب از پاسخ گوئي عاجز ماندند. ناچار اين مشکل را نيز از علي عليه السلام پرسيدند. امام علي عليه السلام فرمود: خلاف و تضادّ در ميان اين دو کتاب وجود ندارد، زيرا از نظر تاريخ آنچه نزد يهود معتبر است سال شمسي، و در نزد عرب سال قمري است و تورات به زبان يهود نازل شده و قرآن به زبان عربي است. و سيصد سال شمسي مساوي است با سيصد و نُه سالِ قمري، زيرا: سال شمسي سيصد و شصت و پنج روز و سال قمري سيصد و پنجاه و چهار روز است و هر سال يازده روز و شش ساعت با هم اختلاف دارند، در نتيجه 33 سال شمسي تقريباً سي و چهار سال قمري مي شود و سيصد سال شمسي، سيصد و نُه سال قمري است.[2] .
«تفاوت ميان سال شمسي و قمري»