پاسخ به سئوالات اعتقادي دانشمندان يهود و نصاري
در تورات چنين مي خوانيم که: جانشينان پيامبران، دانشمند ترينِ امّت هستند. اکنون که تو جانشين پيامبر هستي بايد به سئوالات ما پاسخ بدهي. از تو مي پرسيم که: خدا در کجاست؟ در آسمانها يا در زمين؟ خليفه اوّل گفت: او در آسمان و در عرش است. يهودي گفت: در اين صورت زمين از وجود خدا خالي است بنابه قول تو خدا در جائي هست و در جائي نيست. خليفه اوّل گفت: از نزد من دور شويد و از اينگونه پرسش ها دست برداريد. يهوديان از سخن خليفه در شگفت مانده و از نزد وِي خارج شده، در حالي که اسلام را به مسخره گرفته بودند. در اين لحظه حسّاس حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام با منطق استوار خود چنين پاسخ داد: اِنَّ اللَّهَ اَيَّنَ الأَيْنَ، فَلا اَيْنَ لَهُ وَ جَلَّ اَنْ يَحْوِيْهِ مَکانٌ وَ هُوَ في کُلِّ مَکانٍ بَغَيْرِ مُماسَّةٍ وَ لا مُجورَةٍ، يُحيطُ عِلْمُهُ بِما فيها وَ لا يَخْلُو شَيْي ءٌ مِنْ تَدبيرِهِ. «همانا مکان ها را خداوند آفريد، او بالاتر از آن است که مکان ها بتوانند او را فرا گيرند، او در همه جا هست، ولي هرگز با موجودي تماس و مجاورت ندارد. او بر همه چيز احاطه علمي دارد و چيزي از قلمرو تدبير او بيرون نمي باشد.» و در تداوم مذاکرات علمي، دانشمندان يهودي در شگفت مانده و بي اختيار به حقّانيّت گفتار حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام و شايستگي او براي مقام خلافت اعتراف کردند. امام علي عليه السلام افزود: «اکنون اگر از کتابهاي شما دليلي بياورم که گفتار مرا تصديق کند، آيا به اسلام ايمان خواهيد آورد؟» گفتند: آري حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام فرمود: «شما در يکي از کتابهاي خود نديده ايد که روزي حضرت موسي نشسته بود، فرشته اي از جانب مشرق آمد و حضرت موسي پرسيد: از کجا آمدي؟» فرشته گفت: از پيش خدا. در آن لحظه فرشته ديگري پيدا شد و گفت: من از آسمان هفتم از پيش خدا مي آيم. و پس از آن فرشته ديگري ظاهر شد و گفت: از زمين هفتم از نزد خدا مي آيم. حضرت موسي عليه السلام با شگفتي گفت: آري، هيچ مکاني از خدا خالي نمي باشد و به همه جا يکسان و به هيچ مکاني نزديک تر از مکان ديگر نيست. يهوديان که اين بيانات را شنيدند، گفتند: «گواهي مي دهيم که سخن حقّ همان بود که تو فرمودي و شما شايسته تر از کساني هستيد که به جايگاه پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم دست يافته اند.»[1] .
گروهي از احبار و دانشمندان يهود، وارد مدينه شدند و نزد خليفه اوّل آمده و گفتند: