بي فايده بودن قرآن بي ولايت











بي فايده بودن قرآن بي ولايت



کميل بن زياد شبي با حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در کوچه هاي کوفه قدم مي زد، که صداي قرآن دلنشيني کميل را شگفت زده ساخت،

صدائي را شنيد که بگونه محزوني قرآن مي خواند:

اَمَّنْ هُوَ قانِتٌ آناءَ اللَّيْل[1] .

«آيا آنها با ارزش مي باشند يا آنکه شب را به عبادت مي گذراند؟»

امام علي عليه السلام که متوجّه شگفت زدگي کميل شد فرمود:

آيا صداي قرآن اين مرد تو را به تعجّب واداشته؟ در حالي که اين مرد بزودي وارد جهنّم مي شود.

کميل بيشتر تعجّب کرد و نمي دانست آن شخص کيست؟

او يکي از منحرفان خوارج بود که عقيده سالمي نداشت، و امام زمان خود را بدرستي نمي شناخت و طعمه سياستمداران نهروان شد.

پس از جنگ نهروان در حالي که حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام اشاره به جنازه اي مي کرد به کميل فرمود:

اين جنازه همان شخصي است که آن شب آيه، اَمَّنْ هُوَ قانِتٌ آناءَ اللَّيْل را مي خواند.[2] .









  1. سوره زمر آيه 9.
  2. سفينةالبحار ج2 ص497.