نامه علي به عايشه
اما بعد، اي عايشه! بر خداوند رسولش صلي الله عليه و آله عصيان کردي و از خانه ات خارج شدي، و کاري را طلب مي کني که خداي تعالي تو را از آن فراغت داده است و کمان مي کني براي اصلاح کار مسلمين از خانه بيرون آمدي. اي عايشه! به من جواب ده، زنان را با لشکر کشيدن چه کار! گمان مي کني که [صفحه 49] وارث خون عثمان هستي، و خون عثمان را طلب مي کني؛ ميان تو عثمان چه خويشاوندي و قرابتي است؟ عثمان مردي از بني اميه و تو از بني تميم هستي. بدان، گناه تو که از خانه بيرون آمدي و خود دو ديگران را در معرض فتنه افکندي زيادتر از گناه قاتلان عثمان است. مي دانم به تشخيص خويش اين ادعا را نمي کني؛ بلکه تو را وادار کردند، و به هيجان و خشم آوردند. اي عايشه! از خدا بترس، و به منزل خويش باز گرد و در پرده بنشين که بهترين وظيفه زنان است.
بسم الله الرحمن الرحيم،
صفحه 49.