نامه ام سلمه به اميرالمؤمنين علي
[صفحه 34] سلام عليکم و رحمة الله، اميرالمؤمنين علي عليه السلام بداند که طلحه و زبير و عايشه جماعتي از پيروان آنان به همراهي عبدالله بن عامر به بهانه خونخواهي عثمان بن عفان به سوي بصره حرکت کردند، خداوند تو را از شر آنان حفظ فرمايد. اگر خداي تعالي زنان را از جهاد و بيرون رفتن از خانه نهي نمي کرد و پيامبر صلي الله عليه و آله هم بر اين معني سفارش نمي فرمود من که ام سلمه ام شمشير برمي داشتم و در رکاب تو مي جنگيدم و هر چه مي فرمودي، اطاعت مي کردم، اکنون که چنين عذري دارم، فرزند عمر بن ابي سلمه که حضرت رسول صلي الله عليه و آله او را فراوان دوست داشت به خدمت تو مي فرستم، تا در رکاب تو به هر کاري اشاره فرمايي اطاعت کند.[1] . نامه را پيچيد و به پسر خود عمر داد و او را به خدمت اميرالمؤمنين علي عليه السلام فرستاد. عمر بن ابي سلمه مردي پارسا و عالم و عاقل بود. اميرالمؤمنين علي عليه السلام او را پذيرفت و نامه نوشتن ام سلمه را تحسين کرد و عفت، صلاح، سلامت و عقل و ديانت او را ستود.
چون مخالفان علي عليه السلام به سوي بصره حرکت کردند، بلافاصله ام سلمه (رضي الله عنه) نامه اي بدين مضمون به اميرالمؤمنين علي عليه السلام نوشت:
صفحه 34.