نگراني ياران علي از معاويه
اي معاويه! ما از حق دست بردار نيستيم و امروز بر همان عقيده ايم که ديروز بوديم، تو از ترس شمشير ما به قرآن پناه بردي و ما را به کتاب خدا خواندي، ما هم شما را اجابت کرديم. حکمي که حکمين بکنند اگر بر معيار حق باشد، مي پذيريم وگرنه ما جنگ را چاره نهايي مي دانيم تا يکي از ما يا شما باقي بماند. معاويه گفت: هر چه مي خواهيد، همان کنيد. سپس منادي معاويه، اهل شام را آواز داد تا به شام برگردند و اميرالمؤمنين فرمود تا اهل عراق و حجاز به وطن خويش برگردند. [صفحه 249]
چون قرارداد نوشته و مهر و گواهي شد، معاويه عمروعاص که به غرض و هدف خويش رسيدند خوشحال و دلشاد بودند، اما ياران صميمي علي عليه السلام دل تنگ بودند، مالک اشتر نخعي، عدي بن حاتم طائي و عمرو بن حمق الخزاعي و شريح بن هاني و زحر بن قيس جعفي و احنف بن قيس تميمي و جماعتي از ياران ديگر به معاويه نزديک شدند و گفتند:
صفحه 249.