خطبه اميرالمومنين براي اصحاب خود
اي ياران و دوستان و اي هواداران من، امروز آوازه شجاعت و دليري شما در ميان همه قبايل به گوش خاص و عام رسيده است. به برکت نام خداي تعالي به پيش رويد، وقار و سکينه را شعار خويش سازيد، زهد و صلاح را زينت رفتار و سکنات خود قرار دهيد و از خير و نيکي غافل نباشيد. بدانيد با ابتر ابن ابتر و ابن آکلة الاکباد و وليد بن عقبه مي جنگيد، من ايشان يا به دين حق و اره هدايت مي خوانم آنان مرا به خوردن حرام و پرستيدن اصنام[1] دعوت مي کنند. اينان جماعتي فاسق و فاجرند، که بندگان خدا را از راه خدعه در گرداب فتنه انداختند با شعار دروغ و سخن بهتان اهل شام را به جنگ ما آوردند، با جديت مي خواهند انوار شريعت محمدي صلي الله عليه و آله را فرونشانند و ميان امت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله تفرقه انداختند. والله متم نوره و لو کره الکافرون. [صفحه 204] سپس دست ها را به طرف آسمان بالا برد و اين دعا را خواند: اللهم اقلل حدهم وشتت کلمتهم، فانه لا يذل من واليت و لا يعز من عاديت.
در آن هنگام عمروعاص با افراد قبيله ربيعه در حال سخن بود، اميرالمؤمنين علي عليه السلام در ميان افراد خويش ايستاد و فرمود:
صفحه 204.