طليعه سخن
اگرچه به فقر و ضعف خويش، در مقابلل غنا و کمال سخنان امير مومنان علي (ع) اقرار مي کنيم و پاي نهادن در اين وادي عظيم را خارج از عهده ي علمي و عملي خويش مي دانيم اما حتي قطره اي اي يم معرفت حرت ايمر (ع) ما را بس است تا تواني به دست آورديم و در اين بيکرانه ي باشکوه، نهج البلاغه، بال و پر زنيم. اميد آن دارم که اين مقاله [صفحه 2] در نگاه سليمان منظر حضرت امير (ع) جاي گرد و مهر تاييد حضرت بر افکار و انديشه و قلم ما بنشيند. اکنون سال امام علي (ع) که به فرموده ي رهبر بصر و فرزانه ي انقلاب، نامي چنين باشکوه يافت بهانه اي شد تا بيش از پيش در بوستان نهج البلاغه قدم زنيم و از عطر و شميم آسماني سخنان حضرت علي (ع) بهره چوييم. به نظر مي رسد نقل جمله اي زيبا از محقق و علامه ي فقيد، استاد محمد تقي جعفري، در اين زمنيه خالي از لطف نباشد که مي نويسد: نهج البلاغه تنها کتاب ديروز و امروز نيست، بلکه کتاب فردا هم هست. زيرا تشريح انسان و جهان در نهج البلاغه به طور جاوداني انجام گرفته است.[1] . بنابراين اگر تاريخ گذشته با مطالعه ي نهج البلاغه، رمز و راز وحدت را مي يافت امروز نيز اين اسرار و رموز در دل اين کتاب که تالي قرآن است و عصاره ي وجود قرآن ناطق مي باشد نهفته است. در اين مقاله دو موضوع وحدت و تفرقه مورد بحث قرار گرفته است که آثار و عوامل و مباحث مربوط به هر يک با توجه به محدوديت مسطور و به گونه اي مختصر بررسي شده و در نهايت به ارائه ي راهکارهاي عملي در حکومت اسلامي، براي رسين به جامعه اي متحد و هماهنگ و همدل و همراه که جامعه ي موردنظر حضرت امير (ع) محسوب مي گردد ذکر شده است.
از ابتداي آفرينش انسان، مهر اجتماعي بودن بر پيشاني او جاي گرفت و از همان زمان زيباترين واژه ي خلقت، وحدت، متولد شد. انسان، اين شاهکار خداوندي، براي رسيدنبه سعادت و کمال بايد با همزيستي، همکاري، همدلي و همراهي پيماني مقدس بندد و دست در دست همنوع خويش نهاده و به قله ي قدس ربوبي صعود کند. در مقاله اي که پيش روي داريد وحدت از نگاه امام علي (ع) مورد بررسي قرار گرفته است و از مفاهيم بلند نهج البلاغه که عصاره ي انديشه و احساس امام (ع) است براي تبيين و تفسير آن استفاده شده است، زيرا مناديان وحدت شايسته ترين مفسران آن خواهند بود.
صفحه 2.