آموزش نظامي به لشكريان











آموزش نظامي به لشکريان



هرگاه به دشمن رسيديد، يا او به شما رسيد، لشکرگاه خويش را بر فراز بلنديها، يا دامنه کوهها، يا بين رودخانه ها قرار دهيد، تا پناهگاه شما و مانع هجوم دشمن باشند، جنگ را از يک سو يا دو سو آغاز کنيد، و در بالا قلّه ها، و فراز تپّه ها، ديده بانهائي بگماريد.

مبادا دشمن از جائي که مي ترسيد يا از سوئي که بيم نداريد، ناگهان بر شما يورش آورد و بدانيد که پيشاهنگان سپاه ديدبان لشگريانند و ديدبانان طلايه داران سپاهند.

از پراکندگي بپرهيزيد، هرجا فرود مي آئيد، با هم فرود بيائيد، و هرگاه کوچ مي کنيد همه با هم کوچ کنيد، و چون تاريکي شب شما را پوشاند، نيزه داران را پيرامون لشکر بگماريد

و نخوابيد مگر اندک، چونان آب در دهان چرخاندن و بيرون ريختن.[1] .









  1. کتاب صفّين ص 123، نصر بن مزاحم - و - تحف العقول ص 191، ابن شعبه، - و - اخبار الطوال ص 166، دينوري.