ارزيابي گفتار











ارزيابي گفتار



يکي ديگر از راه هاي کشف واقعيّت ها بررسي سخنان و گفتار افراد و شخصيّت هاست که چه مي گويند؟

و چگونه مي گويند؟

باچه انگيزه هايي حرف مي زنند؟

چه نيکو سروده اند که:

تا مرد سخن نگفته باشد

علم و هنرش نهفته باشد

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود:

تَکَلَّمُوا تُعْرَفُوا، فَإِنَّ الْمَرْءَ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ.

«سخن گوييد تا شناخته شويد، زيرا که انسان در زير زبان خود پنهان است.»[1] .

يعني بايد به افراد فرصت سخن گفتن، حرف زدن، تحليل کردن داد که حرف بزنند سخن بگويند، تحليل و ارزيابي داشته باشند.

آنگاه مي شود از گفتار و رفتارشان واقعيّت هاي نهفته در جانشان را شناخت.









  1. حکمت 392 نهج البلاغه معجم المفهرس مؤلّف، که اسناد و مدارک آن به شرح زير است:

    1- غرر الحکم ج 3 ص 261 و 287: آمدي (متوفاي 588 ه)

    2- خصال ج 2 ص 487 و 488 و420 ح14 ب9: شيخ صدوق (متوفاي 381 ه)

    3- ارشاد ج1 ص300 ط جديد: شيخ مفيد (متوفاي 413 ه)

    4- اعجاز و ايجاز ص28: ثعالبي (متوفي 429 ه)

    5- بحارالانوار ج1 ص166 و165: مجلسي (متوفاي 1110ه)

    6- أمالي ص494 م17 ح51/1082: شيخ طوسي (متوفاي 460ه)

    7- أمالي ص362 ح9 م68: شيخ صدوق (متوفاي 381ه)

    8- عيون اخبارالرضا ج2 ص82 ح204: شيخ صدوق (متوفاي 381ه).