خطبه 040 نهج البلاغه
ضرورة وجود الحکومة قال عليه السلام: کَلِمَةُ حَقٍّ يُرَادُ بِهَا بَاطِلٌ! نَعَمْ إِنَّهُ لَا حُکْمَ إِلَّا لِلَّهِ. وَلکِنَّ هؤُلَاءِ يَقُولُونَ: لَا إِمْرَةَ إِلَّا لِلَّهِ. وَإِنَّهُ لَابُدَّ لِلنَّاسِ مِنْ أَمِيرٍ بَرٍّ أَوْ فَاجِرٍ يَعْمَلُ فِي إِمْرَتِهِ الْمُؤْمِنُ، وَيَسْتَمْتِعُ فِيهَا الْکَافِرُ، وَيُبَلِّغُ اللَّهُ فِيهَا الْأَجَلَ، وَيُجْمَعُ بِهِ الْفَيْ ءُ، وَيُقَاتَلُ بِهِ الْعَدُوُّ، وَتَأْمَنُ بِهِ السُّبُلُ، وَيُؤْخَذُ بِهِ لِلضَّعِيفِ مِنَ الْقَوِيِّ؛ حَتَّي يَسْتَرِيحَ بَرٌّ، وَيُسْتَرَاحَ مِنْ فَاجِرٍ. و في رواية أُخري أنه عليه السلام لما سمع تحکيمهم قال: حُکْمَ اللَّهِ أَنْتَظِرُ فِيکُمْ. و قال: أَمَّا الْإِمْرَةُ الْبَرَّةُ فَيَعْمَلُ فِيهَا التَّقِيُّ؛ وَأَمَّا الْإِمْرَةُ الْفَاجِرَةُ فَيَتَمَتَّعُ فِيهَا الشَّقِيُّ؛ إِلي أَنْ تَنْقَطِعَ مُدَّتُهُ، وَتُدْرِکَهُ مَنِيَّتُهُ. ترجمه: خطبه 40 (آنگاه که شعار خوارج را شنيد مي گويند، لاحکم الاللّه. فرمود) ضرورت حکومت سخن حقّي است، که از آن اراده باطل شده! آري درست است، فرماني جز فرمان خدا نيست، ولي اينها مي گويند زمامداري جز براي خدا نيست، در حالي که مردم به زمامداري نيک يا بد، نيازمندند، تا مؤمنان در سايه حکومت، بکار خود مشغول و کافران هم بهرمند شوند، و مردم در استقرار حکومت، زندگي کنند، به وسيله حکومت بيت المال جمع آوري مي گردد و به کمک آن با دشمنان مي توان مبارزه کرد، جادهّ ها أمن و امان، و حق ضعيفان از نيرومندان گرفته مي شود، نيکوکاران در رفاه و از دست بدکاران، در امان مي باشند. منتظر حکم خدا درباره شما هستم. و نيز فرمود: امّا در حکومت پاکان، پرهيزکار به خوبي انجام وظيفه مي کند ولي در حکومت بدکاران، ناپاک از آن بهرمند مي شود تا مدّتش سرآيد و مرگ فرا رسد.
(في الخوارج لما سمع قولهم: «لا حکم إلا للَّه»)